Para min o momento máis importante desta
novela foi cando Robinson salvou a Venres a tempo porque ía a ser executado e
dende ese mesmo momento os dous comezaron a ter unha moi boa relación.
Sobre os personaxes os dous que máis me gustaron foron Robinson que axuda a
Venres e logo esta Xury no que axuda a Robinson a escapar de Marrocos nun barco
roubado.
De se lle facer algún cambio, eu en verdade se fose Marilar
Aleixandre só faría un único cambio que é o da sorte de Venres porque ía a ser
executado, logo polo resto, non faría ningún máis xa que está moi ben
redactado.
Con respecto á a lingua non hai ningunha queixa xa que se pode entender perfectamente penso eu.
Eu como lector desta novela recomendaríalla a persoas ás que lles gusten os temas de aventuras e tamén se hai algún que é moi fan dos
piratas pois tamén, xa que nesta novela aparecen algúns.
Alejandro Vásquez Fernández (3º ESO)
A min decepcionoume
bastante pois pensei que ía falar máis dos animais, por iso ó principio resultoume
aburrido mais ó aparecer Venres ,xa me gustou máis, pois sacaba a Robinson da súa
rutina. Ás veces non o conseguía, pois cando lle explicou que era mellor andar
espidos Robinson non facía caso e
seguía vestido e cheo de bechos.
E os
contos da sapa paréceme que están fóra de lugar. Polo menos eu non os entendo moi ben, porque en vez de contar como se formou o mundo contaría algo máis emocionante para
enganchar o lector, como cousas sobre animais, por exemplo porque os cucos poñen
os seus ovos noutros niños, porque cambian de cor os polbos, porque as
avestruces e as cabras se fan compaña ...
O momento que máis me gustou foi cando
Robinson dixo unha palabra no idioma da illa e os respectivos habitantes o
tomaron como que xa pertencía á illa.
Martín Dafonte
Rodríguez (3º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario