Andel de Libros (XVII): Aire negro, de Agustín Fernández Paz

Airenegro, de Agustín Fernández Paz, Xerais.

A min este libro gustoume moito, foime fácil de entender e pareceume interesante sobre todo cando Laura ten dezasete anos e se namora do seu profesor porque iso identifica a moitas persoas que se namoran de alguén maior e non saben como dicirllo como lle pasou a ela.

A min gustaríame que Laura fose feliz unha vez recuperada da súa enfermidade mental con Carlos ou con Víctor como ela quixera pero o que si me gustaría era que ela conseguise ser feliz e non marchar coa Gran Besta.

Se digo a verdade este libro na parte en que Laura e Dédalo entran na cova deume moito medo e tamén cando encontraron a Dédalo e a Iria feridos aínda que só o estaba lendo pero na miña mente estábao imaxinando todo e non me gustaría ser partícipe de algo así, soamente me gustaría participar na parte de amor de Laura e Carlos cando se namoran.

Para finalizar a miña valoración personal remato dicindo que disfrutei con esta lectura de Agustín Fernandez Paz e invitaría a todos a que leran o libro porque engancha e queres saber o que pasa ao final.

Alba Pumar Muiño (3º)

A miña opinión sobre o libro de Aire Negro é que non me gustou nada o final, xa que non explica o que lle acantece o Laura Novo. O que áais me gustou do libro foi o principio cando Víctor empeza a contarlle novelas e libros para que lle volva un pouco a memoria.

O que penso é que pasou de ser un libro real a ser un libro de ciencia ficción, coa Gran Besta. Podía mellorar Agustín Fernandez Paz o desenvolvemento da historia. O que tampouco me gustou foi o cambio de protagonista nun dos capítulos, porque non entendía o que quería transmitir sobre o relato do escrito que lle mandara Víctor a Laura Novo. Polo demais gustoume bastante se non fora por eses conceptos.

O que tamén non me gustou foi o anaco no que Víctor vai a Portugal para falar con Carlos.

Pero polo resto pareceume un libro adecuado, que engancha ao lector, e que aínda que mesture a realidade coa ficción gustoume.                                                                                                    

 
Daniel González Iglesias (3ºESO)