Libros: así é exactamente como funcionan

Visto en litstack.com

¿Progresamos? Revisando publicidade de 1981

Hace unas semanas la carta de una niña a LEGO fue compartida en redes como Tumblr y Reddit. En ella se cuestionaba -de forma muy tierna- la visión de género que actualmente tiene la compañía, lo que nos recordó un anuncio de LEGO que a pesar de que no es muy espectacular que digamos, es sorprendente porque trata de manera más inteligente las cuestiones de equidad de género que cualquier anuncio de juguetes hoy en día.

El hallazgo se da en un contexto especial para LEGO. Muchos fanáticos han reclamado enérgicamente a la empresa por sus recientes líneas de juguetes que se basan en estereotipos de género (especialmente la línea Lego Friends). De manera que los sets de juego para niñas son rosas e involucran a personajes pasivos que atienden su casa, salen de compras y sólo se preocupan por la moda. Mientras que los sets para niños son azules y están protagonizados por personajes que salen, tienen aventuras y trabajos. Evidentemente, esto nos dice mucho sobre los estereotipos de género que tiene la empresa.

Es una pena que una marca tan legendaria e importante en el mundo de los juguetes caiga en ese tipo de prácticas, sobre todo porque cuenta con una historia brillante. Ejemplo de ello es el mentado anuncio de 1981. En esta imagen aparece una pequeña niña que tiene en sus manos una escultura hecha con legos. La idea es simple y el mensaje claro: “lo que sea, es hermoso”. La niña no viste de rosa ni de púrpura, las piezas con las que juega son de colores y no involucran ningún estereotipo. De manera que LEGO se promociona como una marca que estimula la imaginación y que está hecha para todos, no es para niños ni para niñas, es para TODOS.

Aquí o interesantísimo artigo completo

Balda de Libros (XXVII): Criminal, de Xurxo Borrazás

Criminal, Xurxo Borrazás, Sotelo Blanco

Este libro en xeral gustoume moito,é un libro que desde a primeira páxina engancha, é coma se ao ler unha páxina tiveras que ler outra, e outra, e outra.
Talvez o que menos me gustou foi que ás veces volvía para atrás no tempo e habíase que fixar moito para non mesturar as historias.
A escena que máis me gustou foi na que aparece Carme, no seu tractor e fala con Chucho e mándao a tomar por saco, gustoume o simple feito de que estivera unha muller no tractor e non un home, qué é o que nos ensinan de pequenos, nenas con carrozas, nenos con tractores, pas, etc.
En xeral foi un libro moi sinxelo de ler sacando pequenos detalles e expresións que melloraría do autor, pero recomendo lelo, e sobre todo nestas idades, xa que reflicte moi ben o que pasa na sociedade hoxe en día.

Alba Docampo Noya (4º PDC)

Balda de Libros (XXVI): A banda sen futuro, de Marilar Aleixandre

A banda sen futuro, Marilar Aleixandre, Xerais

A min este libro gustoume moito aínda que non ten un final moi feliz.

O momento que máis me gustou foi cando Carlota quitou o pano diante de Moncho porque foi capaz de superar a vergonza que tiña a causa da enfermidade que padecía.

Por outra parte, un dos momentos que menos me gustaron foi cando Miguel pasa de Carlota. Pero o momento que máis odiei foi cando a avoa lle di ao final a enfermidade que padece porque eu xa tiña a ilusión de que ía ser un libro que tería (na miña opinión) un final feliz. Este sería o único cambio que faría.

A linguaxe foi fácil de entender. O tema deste libro para min é un pouco triste.

Marta Veiras Noya (3º ESO)

Balda de Libros (XXV): Chamábase Luís, de Marina Mayoral

Chamábase Luís, Marina Mayoral, Xerais

Este libro por unha parte gustoume, e pola outra non. O contido e a historia en si gustáronme, pero despois a forma na que está feita non, xa que se repite moitas veces a mesma cousa.

A escena máis importante penso que foi cando morreu Luís. porque despois de tanto sufrir, de tantos intentos de deixar o mundo das drogas, morreu, deixando dous fillos sen criar, e a toda unha familia que no fondo, aínda que no demostrase, o quería.

O tema pareceume triste, porque no relato reflíctese todo o sufrimento da familia e ademais hai moitas mortes polo medio.

Como ben dixen antes no relato non faría cambios, pero na estrutura gustaríame que contasen a historia dun xeito máis sinxelo, e sen dicir a mesma cousa vinte veces.

En canto á lingua pareceume bastante fácil, aínda que moitas palabras, como chocolate ou cabalo, nunca pensei que significasen o que significan neste libro.

Jennifer López Becerra (3º ESO)

Balda de Libros (XXIV): ¡Maldito DNI!, de Pepe Carballude

¡Maldito DNI!, Pepe Carballude, Xerais

A min este libro gustoume moito, xa que ademais de entreterme cando o estaba lendo, fixo que me decatase que nesta vida sen o DNI, non se pode facer absolutamente nada.

A escena máis importante penso que foi cando o axente parou a Olimpio e lle pediu o DNI, xa que a partir de aí foi cando se desenvolveron todos os problemas.

O tema de que trata o relato pareceume interesante, porque quere reflectir que o mundo está controlado pola información e se fas algo que non debes vas ser descuberto polo mínimo erro que cometeras.

Non faría ningún cambio no libro, todo me gustou e o final deixaría o que ten, xa que me gusta máis que o meu.

A lingua pareceume bastante fácil, aínda que había certas palabras que descoñecía o seu significado e outras que as sacaba polo contexto, pero en xeral pareceume fácil.

Jennifer López Becerra (3º ESO)

No Entroido, coida tamén a ortografía

Visto en Facebook (Las 1001 traducciones)

Reflexións dunha cativa de sete anos

Una niña de 7 años de edad llamada Charlotte escribió hace una semana la siguiente carta a la empresa LEGO por la falta de representación femenina en sus juguetes

 "Querida compañía Lego: 

 Mi nombre es Charlotte. Tengo 7 años y me encantan los legos pero no me gusta que haya muchos chicos lego y apenas ninguna niña. Hoy fui a una tienda y vi legos en dos secciones. Una de color rosa (niñas) y otra azul (niños). Todas las chicas de la rosa estaban sentadas en casa, iban a la playa, de tiendas... y ninguna tenía empleo. Pero los chicos van de aventuras, están trabajado salvando a las personas, tenían puestos de trabajo... incluso nadan con tiburones. Quiero que hagáis mas chicas lego y que vayan de aventuras y a divertirse, ok ?! - 

Gracias, de Charlotte ".

Visto en http://viralizzer.com/

Facer un "Rickroll"

En el argot internáutico se conoce como “hacer un Rickroll”. En román paladino, no es otra cosa que vacilar al profesor (y hacer partícipe al mundo) metiendo, por ejemplo, la letra del célebre ‘Never Gonna Give You Up’, de Rick Astley en un trabajo de física cuántica y a modo de acróstico.

Es lo que acaba de hacer Sairam Gudiseva, un estudiante que ha logrado hacer encaje de bolillos con dos materias tan aparentemente inconexas como la física cuántica y Rick Astley.

Aquí podes ver o artigo completo e o tema de Rick Astley, cantante famoso nos anos 80

Viches a Rosalía de Castro?

Hoxe 24 de Febreiro, como cada ano,  conmemoramos o aniversario do nacemento de Rosalía de Castro. 
Estes cativos de Lañas din que a viron. Como pode ser? 
E ti, viches a Rosalía de Castro?

A tarefa d@s lector@s

Visto en Facebook (Ediciones Hiperión)

¿Quen é Joseph Conrad?

Hoxe celébrase o Día Mundial da Lingua Materna

Dous minutiños visuais para darlle unha volta a isto da "lingua materna"

 

Que farías ti?

Este é un experimento feito por un Canal de televisión en EEUU.

Non deixes de velo, é realmente interesante.

Hoxe é o Día Internacional contra a homofobia no fútbol

Hoxe é o Día Internacional contra a homofobia no fútbol. A actividade ten lugar coincidindo co aniversario da morte de Justin Fashanu, o primeiro futbolista profesional que saiu do armario no ano 1990 e que rematou por suicidarse.

Queremos invitarvos a escoitar a reflexión do gran Robinson, sen dúbida experto nisto do "deporte rei" .

No centenario do poeta Xosé María Díaz Castro, ao que se homenaxea nas Letras galegas 2014

(Documental sobre a vida e a obra de Xosé Mª Díaz Castro, da autoría de José Antonio Cascudo)

Este mércores 19 de febreiro celébrase o centenario do nacemento de Xosé María Díaz Castro.

Concello de Guitiriz, a Xunta e a asociación Xermolos programaron un amplo conxunto de actos, nunha xornada que marca o inicio dun ano de actividades e homenaxes en honor do poeta. 

Destaca, ademais da ofrenda poético-floral que a AELG organiza no cemiterio de Guitiriz, a presentación do libro Xosé María Díaz Castro. Vida e obra (Galaxia) do crítico Armando Requeixo.

Fonte: xornal dixital Praza Pública